AĞIR ZAMAN
Bir şarkı tutturmuştu sokak bülbülleri,
Umarsız,ümitsiz,ucunda bir esrar parasına, Tütün çiğneyen adamlar eşlik ediyordu onlara, Gazete kağıdına sarılı kanyaklar sotada, Az ileride kıyıda alemciler istavrit ızgara sefasında, Kar yağıyor,köleler hızlı adımlarla koşarken kaynayan yemeğin sıcağına, Onların zamanla kavgası hiç olmuyor, Soğukla arkadaş,marmara yoldaş,martılar kardeş, Ne sıcak bir yuva,ne kapitalist bir dava, Oltayla gelen özgürlükle kurulmuş sofrada, Ne verdiyse bugün marmara ana, Yetmişte artmış zaten onlara, Ne yarın’a saklanmış para,ne kaygı ne de tasa, Zamanı ağır yaşarız biz derken, Gülüyorlar koşanlara. Mustafa Kemal KANTAROĞLU |