Beddua
Gönül evimi yakan acılardan bizarım
Sözün ile kırarsan yaban tutsun elini Kısa zaman içinde hemen açmazsan darım Yolları kar doldursun buz kaplasın ilini. Gözlerin gün misali şimdi bende doğuyor Nefis denen zalimi can ipiyle boğuyor Ürkek ürkek kaçıştan içerde köz soğuyor Dönüp geri gelmezsen herkes çalsın zilini. Bulunduğun mekânda ne gam kalır ne keder Güzelliğin seyreden ruhu divane eder Vücuda sığmaz olur alıp başını gider Kovarsan bu garibi güller sarsın belini. Ömrü hayale bağlı zevki sefa eden çok İstediğim ervahın tenin ile işim yok Cayar isem ahdimden sineme saplansın ok Yazda serin beklerken duvar kessin yelini. Gündüz güneş gece ay baktığım her yerde ol Ummanını arayan nehir gibi kalbe dol Alemle sonsuzlaşmak bize biçilen bu rol Sevmezsen eğer beni bal dolasın dilini. 03.04.2014 Ahmet Çelik Ceyhan |