GURBET
Ekmek için geldik ta uzaklardan
Bahçe bekler iken sar ettin gurbet Kurtulmak ne mümkün bu tuzaklardan Ördün ağlarını tor ettin gurbet Geleni ağlattın dönende ağlar Sıla hasretiyle eridi yağlar Bırak da gideyim bekliyor dağlar Gül gibi benzimi mor ettin gurbet Kalmam dedim yolum tuttun eğledin Gelecek vad ettin yalan söyledin Bir lokma ekmeye muhtaç eyledin Yediğim içtiğim çor ettin gurbet Hasret koydun ana baba gardaşa Garibim bağrımı çevirdin taşa Duman çöktü göze ağ düştü başa Simsiyah saçımı kar ettin gurbet Velhasıl bizleri zora düşürdün Sonu bahtımıza kara düşürdün Nice yiğitleri zara düşürdün Hak yiyen namerdi var ettin gurbet Ozan Mizani’yim bu benim halim Mecburu uğradı gurbete yolum Kapına gelene olur mu zulüm Yaktın vücudumu nar ettin gurbet Ozan Mizani (Taner Karataş) |