Mevlâ’yı seversen otur yanıma,
Derdimi diyeyim gel böyle böyle.
Bu yük ağır gelir garip canıma,
Dost isen derdimi böl böyle böyle.

Doğarken düşmüşüz kader ağına,
Âşıklar ermezmiş vuslat çağına,
Dünyada insanın gönül bağına
Esermiş sam denen yel böyle böyle.

Gençliğe güvendik kuş oldu uçtu,
Dost diye sığındık yarayı açtı,
Ardından koştukça mutluluk kaçtı,
Hep yokuşa sardı yol böyle böyle.

Allah ayırmasın doğru yolundan,
Dertsiz ne bilir ki dertli halinden,
Yaprak ayrılırsa kendi dalından,
Süpürür götürür sel böyle böyle.

Sevgiler sahteymiş, dostluklar yalan,
Gün guruba yakın, hayaller talan,
Tutunduğu dallar elinde kalan
Var mı benim gibi kul böyle böyle?

Ne İsa’ya ne Musa’ya yaradım,
Dünya benden ben dünyadan ıradım,
Kıyamete kaldı benim muradım
Kader böyle imiş hâl böyle böyle.

İsmailGÜL