ÖLDÜNÜZMÜ BEYLER
Evsiz yuvasız şu sokaklarda yatanları,
Çaresiz kalıp tüm organını satanları, Bir ay değilde ömrünce oruç tutanları, Bakıpta bir gün olsun siz gördünüz’mü beyler..? Sökükler büyüyor diktiremedik terziye, Acından ölürken vatandaş ali remziye, Bir ay oldu gittiniz avrupaya geziye, Çok bekledik acaba siz döndünüz’mü beyler..? Ekmek parasını biz kapı kapı ararken, Doktorsuz köyde yaralarımızı sararken, Dram filmiyle bizler hüzünlenip ağlarken, Komedi piyesinde siz güldünüz’mü beyler..? Yağmur yağsa akıyor bizim evin damları, Restora ettirdiniz’mi bey hanı hamamları ? Her gün A,dan Z,ye gelen şu hain zamları, Toplanıp oylarken siz üzüldünüz’mü beyler..? TAŞGIN,ım yanmaz yıllarca bizim ocağımız, Beş nufusa bir kat beyim çuldan yatağımız, Bağırdık çağırdık bak kesildi avazımız, Duyun artık bizleri siz öldünüz’mü beyler..? H.S:14 Zekeriya TAŞGIN 13/04/2014 Şiir’in ilk kaleme alındığı Tarih:15/10/1990 |