BOŞ GELİYOR
Kumrularım vardı balkon umun üzerinde.
Evleri çamaşır tel lerinin üzerinde. Yemek yerken bakardım hep onlara. İsim koymak için düşünürdüm dakika larca. İçimden geliyordu ismi aşk olsun. Kızı ordan bağırdı ne olur ışık olsun. İki kardeşti onlar yuvaları karton dan. Kızım yaptı yuvayı büyüdü çoktan onlar. Geceler boyu hep yollarına bakardım. Işık yoktu çocuklarınla artık. Sizden son ra bir gidenim daha oldu. Kimdi bilemessiniz ki o da canım annemdi. Boş geliyor balkon lar çaylar içsem ne olur. Gözüm sizi arıyor yürek figan eyliyor. Belki başka bahara gelirler diliyorum. Annem dönmez ama siz siz geriye dönünüz. Sedat bulut 01.04.2014 |