İSYANIM DİL UCUNDA
Yıllar var hatıramı yaşattın yâr içinde
Sevinçin hep benleydi inan hüznün acında Kar beyaz izlerini taşıyordun saçında Canım çıktı çıkacak, isyanım dil ucunda Sen kendi aleminde kendine dünya kurdun Bilmem, nerde, kiminle, neresi senin yurdun? Yıllar var ne aradın, ne de hal, hatır sordun Yalnız ben mi suçluyum, yok mu senin suçunda? Bekleme bundan böyle benden ahde, vefayı Ağlatıp inleterek çektirdin her cefayı Ben cefayı çekerken sen sürdün hep sefayı Yapamadığın sana ukde kaldı içinde Üstünden yıllar geçti kabuk tutmadı yaram Bil vefasız sevgili yaşamak oldu haram Seni sevdim seveli kaderle açık aram Ne ev kaldı ne hane yüklendi bak göçünde HASAN YILMAZ |