KUŞ MİSALİistemek yetmiyor bazen insan hiçte kuş misali değil çakılıp kalıyor olduğu yere bir tarafa gidemiyor... bir gönlümüz kanatlı bizim birde aklımız... uçup gidene kadar ruhumuz aklımız ve gönlümüz aşkı arıyor... bulduğu anda kanatlanıyor... uçtu uçtu bir kuş uçtu bak işte pencerene kondu... al onu içeriye... sar sıcacık göğsünde... gönül uçtu uçalı... havada aslı kaldı... yoruldu, duruldu, dinlenemedi... uçmak yetmiyor bazen... sibel |
bak işte pencerene kondu...
al onu içeriye...
sar sıcacık göğsünde...
gönül uçtu uçalı...
havada aslı kaldı...
yoruldu, duruldu,
dinlenemedi...
uçmak yetmiyor bazen...
güzel bir şiir olmuş değişik bir ifade meydana gelmiş tebrikler güzeldi
selamlarımla