ZOR BULDU
Eti gördü kasap’ta canı çekti.
Soğanı soğanı yazık zor buldu... Balla kaymağı sürüp yiyecekti. Yavanı yavanı yazık zor buldu... Garibin biri kaderi çok kötü. Pacavra giydi hep görmedi ütü. Canı pek çekti’de kaymaklı sütü. Ayranı ayranı yazık zor buldu... Hayaller kurdu çok gönül eyledi. Şans oyunlarından umut bekledi. Mevla’dan hep bir kız çocuk istedi. Oğlanı oğlanı yazık zor buldu... Mevla’ya doğruluk yemini etti. Her şeyden elini eteğin çekti. Bir kere olsun doğru diyecekti. Yalanı yalanı yazık zor buldu... TAŞGIN,ım hiç gülmedi çok ağladı. Göz yaşı pınar oldu hep çağladı. Ömür boyu sadık bir dost aradı. Yılanı yılanı yazık zor buldu... H.S:11 Zekeriya TAŞGIN 09/04/2014 Şiir’in ilk kaleme alındığı Tarih:30/10/1999 |