Annesinden Hediye
Sevdi çılgınca erginlik ateşiyle
Uyanırdı şafaklarla Volkan yanarken gözlerde Başta duman duman kara sevda Kaç kez Ölüme bir adım kala Direndi kendi kendine Öyle bir an dı ki Evet dedi Ve yenildi sevdaya Koştu beyaz atlı prens’e Dönüşü olmayan yoldu İçi içine sığmazken Uzun maraton du Yaratıp kendinden öte Bir iki üç Yarını olmayan günler eşikteydi Sığınırken gurbetin çıkmaz sokaklarına Beklentilerde kalan düştü Eğitim iş aş Yorgun bedenlerde aşk Ertelenen umutlar Hüzün beslerken yürekte Sarhoş kaderin baygınlığıydı kapıyı çalan Küstükçe küsen alın yazısı Gülleri sonbaharlara yenildi Anlar yıllar içinde Tel tel kar yağarken saçlara Bilemedi kaç yıl Dönüp bakınca geriye Ölü gözlerdi dalgın Çanlar çalıp dan dan da din Yeni bir dirilişti Kireçlenmiş hayat Annesinden hediye Cemal Karsavran |