MAHŞER YOLCUSU
Özlemedim diyemem kolay değil ayrılık,
İçimde fırtınalar kopmadı mı zannettin.
Bize ne oldu böyle tesbih gibi dağıldık,
Son söz benimdi amma benden önce sen gittin.

Artık ne aşk isterim ne başım ersin göğe,
Sonu hasret değil mi sevsen ne oluyor ki?
Vuslatsız sevdalarım hangi kabire sığa,
Hüzünden ızdırap tan başka ne kalıyor ki?

Ömrümün baharına cemreler düştü derken,
Zemheriyi hesaba katamadım bir türlü.
Vuslat mahşer yolcusu henüz vakit çok erken,
Yitip gitti elimden tutamadım bir türlü.

Hep yanlış duraklar da bekleyip mutluluğu,
Savrulan her umudun ardından baka kaldım.
Her sefer yarınlara saklayıp mutluluğu,
Mazimi heba edip geleceğimden çaldım.

Yüreğimin son hali unutulmuş bir mezar,
Ne dikili bir taşım ne bilen var adımı.
Bedenim dolaşsa da ölmüşüm azar azar,
Ölmek gam değil amma almadım muradımı.
Fikri Pınarlı.15.02.2014