Ürperiyor Mavi Gök
Uzun çapsız körkütük bir yolda yürüyorum
İçimde sevdası var dışımdaki cennetin Nice hain fikirler serpilmiş görüyorum Soruyorum; var mıdır? İlacı bu cinnetin Heyhat neye yarar ki, içimde ateş koru Dualar bekliyorum, bedduadan kaçarak Bu âlem taşımadı sırtımızda ki zoru Cevabı arıyorum ellerimi açarak Ürperiyor mavi gök damlaları pek yağız Çiseleri taş gibi vuruyor unutmadan Sözlerin yükü ağır söyleyeni ilk ağız Gözyaşlarım sıralı nemini kurutmadan Kör kaçış zor kurtuluş gör imanı sinende Sorular ardı sıra cevapsız imtihanda Perdeler kapanacak ipler yere inende Kimlerin adı kalmış gölgesiz bu cihanda Fırtınalar kopuyor çöl karası içimde Seraplara uyanmış gözlerim arar suyu Fermanıma yazılı emirler kör biçimde Düştükçe derinleşen yedi başlı bu kuyu Beklerim umut ile ufuk çağlayanını Gidilecek menzile verirler mi kıratı Bu gönül yangın yeri bilir ağlayanını Baktım ruhum çırpınır görünce o sıratı |