GÖNÜLLERDE HÜNKARIZ
GÖNÜLLERDE HÜNKARIZ
Köy, şehir, bucakta; zûlle eğleştik Soğukta, sıcakta; dertle ödeştik Otağ’da, Ocak’ta; piştikçe piştik Kutlu yolda ikrar olan har biziz... Hüzünlü gülümüz , bülbül ağladı Savruldu külümüz, kurşun dağladı Buz tuttu gölümüz, saçak bağladı İhanete inkâr olan sur biziz... Hasret emekleten, kutlu hevesiz Hayali bekleten, ulvi nefesiz Kaosu terleten, sabr-ı adresiz Unutmaz, vefakâr; olan nâr biziz... Can düştü, kan aktı; al al rengime Kin, nefret üşüştü; gül ahengime Karanlık örtüştü, yaz hevengime Alev alev efkâr olan kor biziz... Hazanlar kavrulsun, hüzün kaybolsun Çileler savrulsun, huzur kaydolsun Ufka aşk yoğrulsun, sevgi gark olsun İfeftteki ısrar olan sır biziz... Yokuşta yorulduk, etmedik veda Pusuda vurulduk, bitmedi kavga Ecelde durulduk, adımız sevda İlimdeki esrar olan nur biziz... Ömrün her gününde; dert nakışladık Bahar düğününde, hazan haşladık Çilenin yönünde; şükre başladık Gönüllerde hünkâr olan yar biziz... KADİR DURAK (LEBİDERYA) ESER YAZAR ADINA TESCİLLİDİR... |