Aşk denilen şu sevda sonsuza yelken açıp, Atlas renkli semada varlığa ermek imiş. Kardelen külhanında zemherisiyle yanıp, Gönül bağına girip dikenler dermek imiş.
Özlemin şulesiyle ala kuşanmış şaldan, Elifi mihrabına seccade sermek imiş. Bir ecir semahında, tubanın dallarından, Vuslatın kor gülünü özüne vermek imiş.
Boğazdaki akşamın sedasını dinleyip, Köpük gibi umudun üstüne germek imiş. Sende olan benimi hiçlik ile besleyip, Bendeki olan senle bir olup yermek imiş.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
695- KARDELEN VE SEVDA şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
695- KARDELEN VE SEVDA şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.