HAPSETTİM GÖZ YAŞLARIMIkalbin yüze yansımasıdır görünüş yanıltsa da insanı tanımak inanmak ister kendince çoğu kez de inanır takmıştır yüzüne maske görünmez sanır bilemezsin melek yüzünde barındırdığı o sinsi şeytanı bir dost edasıyla yaklaşır yanına ta ki kaşık takırdayıncaya kadar anlarsın anlarsın da vakit çok geç olmuştur ne kadar da rahattır kusmuştur içindekileri sırlar dökülür bir bir o melek yüzlü insan gitmiştir çıkmıştır ortaya o gerçek yüzü gelen mi onu aratır yoksa o mu gideni bilinmez ki kızgınlığımı içime atıp susarım konuştukça ağırlaşan kelimelerim var içimde zoraki gülmelerime aldanmayın içimde ki yangınları ben bilirim nokta konmuş cümlelerde hapsettim göz yaşlarımı bir ömür boyu en zayıf yanım güvenmekti her kese bir çocuk gibi inanıyorum işte boş yere ettiğim kavgalara gülüyorum sadece ne canım yansın istiyorum ne de kırmak hiç kimseyi ruhumda ki fırtınalar dinsin diyerek atıyorum kendimi sahile istemeyerek içimde ki seni son defa haykırarak... Refik 08.04.2014 İstanbul |