Saraydaki Köle
Kalemim kırık,
Tıpkı senin gibi, Ey gönül. Damlalar uçuşmakta, Duygular semasında. Ve ben kilitlenmiş, Gibiyim sevdalara. Sevdalarsa yolumda, Sevdalarsa alnımda... Akmayan gözyaşımın, Tutsağı mıyım yoksa. Gözyaşı mı tutsak, Bu yorgun dimağımda. Çırpınıyor içimde, Zıtların birikimi. Birikinti içinden, Çatlıyor bir çift inci. Ve ben gönlü yıkık, Kalemi kırık, Çırpınan bî-çareyim. Kapıları kapanan, Saraydaki köleyim. Duyguların elinde, Savrulan âvâreyim. Kaybolan dünyalara, Yanıp sönen fenerim. Anlaşılmaz duygular, İçinde derbederim. Duygular semasında, Mevsimler hep ilkbahar, Olsun diye dûalar, Dûalar sana ey Rab! |