ÖLÜMÜNE SEVDİMne fırtınalar kopar içimde bir araya geldiğimizde anlatsam bir kez olsun dinler misin anlar mısın beni söyle bende ki seni siler misin kaderim mi benim bu yalnızlık yoksa yaşadıklarım mı bir anlık kimi benden çok sevdiysem canım dediysem kör kurşun olup can evimden vurdular yalnız aşktan değil hayattan da soğuttular vurgun yemiş gibi hep dibe çökerim yaşamak buysa ben hayata küserim gel de kurtar beni bu yalnızlıklardan yaşam sebebim ol koparma gülü dalından batırma dikenini yalnız iyi günde değil kötü günde de ol yanımda sil gözümden akan yaş damlalarını belki o zaman huzur bulurum bastırırım sana olan özlemlerimi dil inkar etse bile hani gözler asla yalan söylemezdi o bakışlar yalan mıydı içimde ki ateşin ilk kıvılcımıydı gözlerin ruhumu okşamıştı aşk dolu sözlerin sen ben oldum yok ki haberin hadi gel desem unutalım olumsuz her şeyi gelir misin enkaz yığınına dönen yüreğime can verir misin artık dağılsın kara bulutlar sen olmayınca yeşermez ki umutlar açılsın gönlümün ışıksız odaları kır zincirleri ışığım ol aydınlat dünyamı işte o zaman diner içimde ki isyan yangınları... Refik 04.04.2014 İstanbul |