KaraltıSen bitmeyen bir ışık seliydin acılı zamanlarda çoğalan alnından nehirler geçerdi al yeleli atlar geçerdi kapımızdan parçalanırdım kucağında soluklandığım her an elele büyümüştü gül ve zakkum gül ve zakkum bütün anlarda göğsümde bir kıpırtı bir kıpırtı göğsümde bir sözdü...ne güzel bir söz ışıyan göz göz odalarda ucuca eklenen ölümler miydi evlerde çocukların masallar dinlediği vakitler kapılar çalınır isimler sorulurdu nice yediverengülleri...ah ölümler miydi sessizce alıp götüren bir masal mıydı gülün solduğu ah annem annem o azgın dalgalardan ayakta tutan bizleri bitmez bir tevekkül müydü öp beni annem öp beni önümüzde duran zaman bir karaltı |