YİNE SEN YOKSUN GÜL PEMBEYine sen yoksun, gül pembe Ağlıyorsun sulu sepken Yağmur, tarasın saçlarını Hilal, boyasın kaşlarını Yıldızlar konsun omuzlarına Susadıysan eğer, toprak gibi Gözyaşım sulasın, bedenini Güneş gönlüne doğsun Sevgim yüreğinde olsun Geldim yine sen yoksun Sen yoksun gül pembe Bir kuş gibi süzülür günler Geceye döndü gündüzler Hani verdiğin sözler Yollara kaydı gözler İçimde bilmediğim, bir har var Oysa gönlümde hep bahar var Dağları deldi geçti yazlar Irmaklar coşuyor maviye döndü beyazlar Gönülde artıyor nazlar Geleceksen gel artık Yine sen yoksun gül pembe Behçet Bük [email protected] 281/30.3.2014 |