Kaç
Bulaşma çocuğum sen!
Kaç, icat olmamışken karanlık Gece sadece uyku ifade ediyorken Kaç kaçabildiğin kadar Dedi kalabalıktan bir ses O ses Yaşlı ve yorgun Ve de çocuk sevici Hayır dedi çocuk Ben doğumum Sen ve öncekiler gibi Karanlığım da, aydınlığım da siz Ya da gölgeniz Kaçmak sadece, yalan ve düşmüşlüğü doyurur Oysa ben, siz olmadan ben, sizsiz ben Güne el uzatacağım Karanlık ise bir gümüş levhadır ruhta Ve öyle kalacaktır |Özgür Özdemir |