BEKLEYİŞ
umut dedi kalbim
bir umut belki olur muydu kim bilir ne olacaktı ki bir umut vardım kapına bir umut vardı kapında... umut var mıydı kapın da. bilmiyorum ya, tüm cesaretimi koyup avuçlarıma çaldım kapını titreye titreye... yaptım mı yaptım. yaptım vallahi. çaldım mı çaldım. çaldım vallahi. aman Allah’ım sen aklıma mukayyet ol Rabbim ne yaptım ben? şimdi ne yapacağım ben aman Allah’ım ! açılmazsa korkusu neyse de açılsa kapı ne diyeceğim korkusu büyüdükçe büyüyor içimde ne diyeceğim ki şimdi ben sana? kimdim ben bir garip dilenci mi ne isteyecektim senden bir yudum sevgi mi senin yüreğini mi ya git başka kapıya, yok aradığın bende deyip çarparsan kapıyı nasıl açıklardım bunu mağrur yüreğime yada seni bekliyordum bunca zamandır neden geç kaldın senindir bu gönül gel kurul baş köşeye dersen ne derdim ki sana ben senin de beni beklediğini bilmezdim affet beni deyip kapanır mıydım ayaklarına bu kadar umut da biraz fazla mı ne akıl mı bu bendeki? ne cesaret çaldım kapını ne diyeceğim şimdi? ya açılırsa bu kapı daha çok titriyorum şimdi çalarken kapını korkmamıştım bu kadar ya açarsan... ne diyeceğim sana? ne kadar uzadı bu bekleyiş, ne halim varsa görmeye hazır beklemek uzadıkça beynimin kemirgenleri yiyip bitirecek tüm bedenimi bütün korkularımın uzadıkça uzayan tırnakları kan damarlarımı parçalıyor da tepeden tırnağa ala boyuyor beni konuşmam evet evet konuşmam sessizce bakar kalırım yüzüne kalbim senin aşkını haykırırken dayanabilir mi dilim lal olup suskun kalmaya sormazsın belki de kimsin necisin diye dayanamıyorum artık bir yol bulup karanlığa karışmak istiyorum gelmese miydim çalmasa mıydım kapını artık çok geç biliyorum bu muhakemeye of keşke, keşke.... açma ne olur açma yok yok tamda buradayım burada kapındayım işte! aç ne olur aç ben geldim aç hadi hayır hayır sakın açma aç hadi açsana ne olur Allah’ım yalvarıyorum sana biran evvel ne olacaksa olsun da bitsin bu bekleyiş... |