This city never sleepsbu şehir asla uyumaz duyduğun gece trenlerinin sesidir yalnızlığımın sancısı gözbebeklerimde çıplaklığın bir büyük boşlukta huzursuzluk ve o mağrur beyazlığın sevgilim büyüyor asla uyumaz bu şehir this city never sleeps intihar kaldırımlarında bu sokaklar yokluğunun sokakları bu alışılamaz sessizlik . . sensizliğim duyduğun gece trenleridir demiştim asla dönmeyecekler boşuna değil bekleyişim bu şehrin uykusuzluğu bir hiç uğruna değil ellerini tutmak için bir kuytuda belki öpmek koklamak için saçlarını karanlıklardayım . . bir yitik sevgi tuzağında Kalbimin üzerindeki uğur böceği için, kalbimden teşekkürlerimle . . . |
çok değişik bir fon ve şiir süper kutlarım..