GÖNÜL (Divan)
Uyma ellerin sözüne yoldan şaşarsın gönül
Aldanma dünya malına fani beşersin gönül Sakın ola havalanma bir başına kalırsın Yalnızlık zillet getirir erk’ten düşersin gönül Kime güvenip gittiysen bir pula sattı seni Yüze gülücük atanlar nasıl aldattı seni Çıkarına ters düşenler elle bir tuttu seni Öz kuyunu öz elinle kendin eşersin gönül Yaşın elliye dayandı sen daha yürü yaya Yatmışsın gam uykusuna kim işite kim duya Eller meydan okuyorlar gökte yıldıza ay’a Aklı olan yolu alır boşa koşarsın gönül Dert eyleme sen doğru ol tut sinende sırını Varsa harca dost yoluna servetini varını Muhafaza eyle daim edebini arını Üç gün beş gün her ne ise insan yaşarsın gönül Mizani sıkma canını kara günler ak olur Derdi veren derman verir tüm dertlerin yok olur Her söze kanıp inanma akıl veren çok olur Sabır eyle her engeli mutlak aşarsın gönül Ozan Mizani (Taner Karataş) ŞİİRİME SES OLAN ZİNNUR ZİYNETİ HANIMA ÇOK TEŞEKKÜRLER EMEKLERİNE SAĞLIK. |
sarmis ademi bir kere menfaat denen illet
kotuluge set kur et iyiye davet
duse kalka birgun sende pisersin gonul..
Yurektendi gonlunuze saglik kutlarim..
Sevgi ve saygilarimla