VE BEN
Gece simsiyah elbisesini çekti yine üstüne,
Gün bittiğinden olsa gerek,el ayak çekildi etrafımdan.. Ve ben; Sessizliğin en koyu noktasındayım, İşte tam o nokta da çok uzaklara dalıyor gözlerim, Sertçe vuruyor damağıma dilim, ’NEDEN’ diye.. Ve ben; Şıkkı olmayan nedenlerin tam ortasındayım, Bitir bu sancılı bekleyişi derken dilim, Acımasızca azarlıyor beni yüreğim, ’UNUT’ diye.. Ve ben; Unutmak kolaymış gibi zamanla savaş halindeyim, İşte tam o anda yenik düşüyorum, Sensizliğin ebedi yolculuğuna gömüyorum sevgimi.. Ve ben; Sabahsız günlerle,seninle vedalaşıyorum, İşte tam o an da mühür vuruyorum kelimelerime, ’OLMAZ’ diye.. Ve ben; Artık gece ile simsiyah yastayım...! S.K. NiLaS 27 MART 2014 |
SEVGİLER KOCAMAN YÜREĞE...