Papatya tacım..
Koskoca hayatta
Bir kişi yaşamayı becerememişken İki kişi yaşamayı denedik, Önceleri mutluyduk, Yağmurlu bir sonbahar günü Akçay sokaklarında Yürümek gibi mutluluk veriyordu her şey İlkbaharda ıhlamur ağaçlarının kokusunu Duyumsayarak uyanmak gibiydi her şey. Düşle gerçek arasında gidip gelmek gibiydi Parmak uçlarında yürümek, Her an kanatlanıp uçacakmış gibi hissetmekti Daha sonları ise kanadı kırılmış Bir kuşa bakar gibi baktık Bir kanadı kırılmış ilişkimize. Sarmaya çalıştık yaraları, Kırılan parçaları onarmayı denedik Yapamadık parçaları doğru birleştirmedik En sonunda ise baktım ki Uzun kurtarma çabalarının fayda etmediği, Büyük uğraşlar verdiğim, Zavallı, kanayan, yaralanan, hırpalanan Aşkımızdan geriye bir tek o günü Sana yaptığım papatya tacım kalmış, O da biraz solmuş, yaprakları dökülmüş. Sami Arlan.. |