Ey sevgili
seni ilk sevdiğim gün değilmidir`ki,
annenin yavrusu edasında sana muhtaçtım
suç işlemiş çocuklar misali,
kızaran yanaklarımdaki mahcubiyetim
koşulsuz şartsız savaş mağlubu komutan edeasıyla,
sana yürek teslimiyetim

gözlerindeki yaşlara hıçkırıklarım.
dayanma gücümün sınırını çığırtkan,
kaç kereler hastalanma`larınadır ölüşüm.
bir tebessümle teselli olarak değilmiydi gülüşüm.?
öyle değilmiydi sevgili.?

peki ne oldu,şimdi ne haldeyiz,
sen nerdesin.?
ben ne haldeyim bilirmisin.?
yıkılan hayaller soğuk duvarların ardında kalmış,
hangi ümitlerle bezenir.
hangi kervanların yüklerinde,
bezirgan düşlerin yağmalanışı.
baharları kelebeklerin ömrüne biçtiğim umutlar,
sevgileri güvercinlerin kanatlarına emanet ettiğim zalim.!
şarkıların nakaratlarıda eşlik ettiğim sevgili.
şimdi ayrılığın kaçıncı yıldönümü,
bak şarkımızı mırıldayan esmerayda gitti

hani unutmamak unutamamaktı andımız.
bak ben hala unutmadım seni,
sense unutmayı bırak,kendimi bile unutturdun bana.
ama ben yinede seni unutmadım.

hani bir şiir vardı ya!
sonu elinden tutuğun delikanlıya torunum deyinceye kadar,
unutmanın vefasızlık olacağını haykırırken,
o delikanlılar yetişti ve hala seni unutmadım.
ve bir kıta daha vardı o şiirde,
ne olur gözlerime bakma belli olmaz sarılırım boynuna diyordu.
korkma canım.!
ne delikanlının elinden tutup yanına geldim,
nede boynuna sarıldım.
ama ben seni unutmadım,unutamadım.

şimdi gözlerini hayal edip gözyaşlarımı saklıyorum,
torun denen delikanlılardan.
ama hala seni düşünüyorum,
tıpkı bir anı`nı unutmadığım gibi,
tıpkı bir anını bensiz yaşadığının o eski kaygısı gibi,
ama yinede pişman olmadım hiç bir zaman
olsun sevmiştim,sevilmiştim ya.

şimdi en çok neyi merak ediyorum biliyormusun.?
sahiden`miydi bana verdiğin ümutlar,
yoksa benim sana olan masum sevgimin,çocuksu aldanışımıydı.?
olsun ben yinede sevmiştim ve unutmadım ya seni..
Ali kılıç