Benden sana gelsin bütün şarkılar.
Ayrılıklar ve kan kırmızısı geceler.
Ölümün sıcak yüzü.
Ve taşlaşmış bir kalp benden sana.
Gözyaşlarımı içime akttığım gecelerde.
İntikam ateşiyle yanarken yüreğim.
Bir tükürsem diyordum lanet olası suratına.
Ey yar gözlerimdeki nefreti gör diye.
Uyuyamadığım gecelerim var benim.
Ve sırf o gözlerime bak diye.
Ölüme açtığım savaşlarım var benim.
Sen benim elimden yarınlarımı aldın.
Sen ciğerime kor ateşi düşürdün.
Damarlarıma işledin önce.
Sonra hiçbirşey yokmuş gibi.
Kalbimin fay hattını kırdın.
İnanırmısın bilmem ama 9.5 şiddetinde bir deprem.
Yıkılan bir dünya ve altında bir ben.
Bir yıldız kaydı sadece gökten.
Ve şimşekler bir bana çaktı.
Bir bana yağmadı yağmur.
Benim ağaçlarım hiç çiçek açmadı.
Ömrümü bir hiç uğruna harcadım.
Sana yazdığım her ölümü.
Bana yaşattı kader.
Ben sana yazdım en berbat rolleri.
Ama ben oynadım hepsini.
Bir ben yaşadım kışı.
Dışarda bahar havası.
Ve ben sonbaharı yaşadım.
Önce saçlarıma ak düştü.
Sonra yaş gözlerime.
Çıldırasıya bir sevgi bu.
Yüreğim yangın yeri.
Saat gecenin yarısı.
Uyudu sokak köpekleri.
Kimsesiz çocuklar ve tüm aşıklar.
Uyudu benden başka herkes.
Bir ben varım bu şehrin seni anımsatan sokaklarında.
Sana susamış sana öfkelenmişim.
Unutma ey yar...
Bir gece çıkagelirim.
Yarınlarımı geri almaya.
Ve sana uykusız geceler bırakmaya...