Rüyaların pembeliğinde..
Zaman mumların ömrü kadardır odamda
Düşlerim sonsuzdur bıraktığın izlerde Ben yazarken hala sana, Unutulmuş bir tutkunun külüydüm aslında Aldanma düşlerimin gölgesi kelimelere, İnanma yazdığımı düşündüğüm bu çelişkilere Ulaşır mı sana geçmişim bilmem ama Var oldun yine bir kalbin zindanlarında. Artık duvarlara yansıyan mumların Can çekişi gibiydi düşlerin çoğu zaman Aşkın gibiydi mumların alevi Hani derlerdi ya rüzgârın mumu söndürüp Ateşi körüklemesi gibi Rabia/m İşte tam böyleydi yaydığımız ateş ve ışık Bir rüzgâr olmasa da esen bir üfleyişti belki zaman Mumlarım yaşlanmaya başladı ruhum kâğıtlarda erirken. Düşlerinin zamanı tükenmeye başladı, Çelişkilerim gerçeklere sarılırken Sen rüyaların pembeliğinde sürdürürken Aşkını bir ben miyim kâğıtlarda tüketen düşlerini? Sormak isterdim sana gerçeklerini Neyse artık ışığım tükeniyorken Bana, sana mı saçayım ışıklarımdan. Sendin seçen karanlıkları, Bendim yalnız kalan ışıklarımdaki Bir yaprak daha harcamışken kendini bana Ben harcamışım aşkımı sana, çok mu dersin Rabia/m… Sami Arlan.. |