Dost şerbeti
Düşenin dünyada dostu yok derler
Ben tanık oldukça iyi anladım Belli olur insan görünen erler Sahteyi buldukça iyi anladım Hiç kimse kendini derde salmamış Bir baktım çevremde kimse kalmamış Yaşadığım müddet seven olmamış Sirenler çaldıkça iyi anladım Elbette bu dünya kimseye kalmaz Kimseler severek ummana dalmaz Sanmayın insanlar belayı bulmaz Ben dara kaldıkça iyi anladım Evvel dost olanlar şimdiki düşman İş işten geçince olacak pişman Sakın ha dostluğun tersine koşman Ben derde daldıkça iyi anladım Gel garip Caneli dertlenme yeter Sen de biçaresin duygular beter Her zaman gönlünde sadakat tüter Bahçemde soldukça iyi anladım |
Günümüzün en büyük problemi dost olamama, dost bulamama hastalığı. Dost sanıp aldandığımızı gördüğümüz ya da farketsek bile amacını, sadece tatmin olsun diye bile bile sunduğu şerbeti içtiğimiz bir çok insan olmuştur çevremizde... bu konuda tecrübe ettikçe farkederiz ki katıksız melek olsak da, hatta kanatlarımız çıkmış adeta uçacak gibi görünsekte etrafınızdakilere; zaafiyetlerine yenilip, kompleks içinde bir tavır takınıp bizi yermeye çalışan insanlar hep var olacaktır. Ancak ne ekersek onu biçeriz düşüncesiyle kötüye iyi niyetle yaklaşmak belki dostluğu öğrenen birini, yani gerçek dostu bize kazandırır... :) umud ile...
Saygılarımla