GÜLYÜZLÜM
yitik bir ülkenin
arada kalmış körpe evlatları gibi akdeniz in bütün heybetiyle kıyıyı döven arlanmaz dalgaları gibi sensizlikte yitiğim gülyüzlüm ne yana dönsem kahpe bir gülüş seviyesiz bir bakış aşkın doruklarında en güzel nagmelerini haykıran martı çığlıkları gibi sende yitiğim gülyüzlüm çok isteyince insana ölüm bile gelmiyor gözlerinde varolmayı gülmeyi unuttum gülyüzlüm hüzün isen de acı isen de semalardan süzülen bir turna gibi bilinmedik bir şekilde dön gayri gülyüzlüm... CEMAL KAYA 15.03.2014 LARA/ANTALYA |