HÜZNÜN AREFESİNDE
Hüznün arefesinde,hayallerin gölgesinde
Bir med cezirdir benim yaşadıklarım. Avuçlarımın içinde sakladığım oyuncaklar değil Kimseler görmesin diye sakladığım umutlarımdır. Gümüş kanatlı kuşların kaf dağı hayalleri Süsler benim turkuaz renkli gecelerimi. Bir derin uyku içinde vuruştuğum devler Sadece gulyabaniler değil,kötümser duygularımdır. Hem iyiyi beslerim tek yüreğimde hem kötüyü. Bu demektir ki ben hem iyiyim,hem kötüyüm Belki de ben korkulu bir büyüyüm. Var oluş yok oluşunda başlangıcı değil midir? İlk doğduğumuzda ağlayışımız belki de sonumuzun başlangıcı adınadır. Ha varlık ha yokluk ne farkeder ki? Hayvan değilsek yüz asmayalım o zaman Gergedan yüzlü çizgiler yakışmaz bize İnsansak madem tebessüm etmeyi bilelim. Ölürsek te bırakın gülerek ölelim. Dağların öbeğindeki güneş yatmaya değil Yeni bir günün başlangıcını muştulamaya koşar. Mesaj almaz mısınız milyar yaşlık güneşten Ondaki heyecan,ondaki arzu sizlerin hangi damarlarında gizli acep? Nice farklı kaderler aynı gökkubbenin altında birlikte hüküm sürerler,birlikte mahkum olurlar. Gece ayrı bir makamdır,gündüz ayrı bir makam Bazen rast makamıdır yaşanan baze ise hüzzam. Ah kaderi güzel olasıcılar,masum çocuklar İstemeden büyüdüm ben,istemeden büyüdü ayaklarım. Ne vardı beni de çağırsaydınız çelik çomak oynamaya Birlikte kör ebe oynasak,çizgiler atlasaydık sekerek Ben de sıyrılsaydım bir an hüznün gölgesinden. Bende istifade etseydim şefkatli anaların ilgisinden. Bak ömrümün kızıl ufukları gölgeler kaybeder Bırakın üç günlüğüne geldiğim dünyayı dar etmeyin. Sen misafir ben misafir iken ev sahipliğine yeltenmeyin. İmreniyorum var olan güzelliklere,bayılıyorum Bak yine bahar geldi,çiçekler bembeyaz,pembeli allı Gencecik kızlar giyinmişler bindallı. Bir bohçacı kadının bohçası gibi taşırım hayallerimi Ne olur son demimde,hüznün arefesinde bozmayın keyfimi. Talip KAZGI 18 Mart 2014 Salı Saat : 22:50 / KONYA |