İKİ NEHİR ARASI
Tüm susuzluğumuz giderdi kucaklaşınca
Denizin dibine atar gibi Zihnimizin girdaplarına atardık öncesini Başlatırdık Bizi kovalayan kösteğin akrep ve yelkovanında Bitirirdik Farkına vardığımız yaşamı İki nehir arasında kalırdı Saçlarından dökülen buğday taneleri Vakti gelince yeniden başlatalım diye Ve... Sıcaklığın parmak uçlarımda kalırdı Bitirirken yeniden İşte bu yüzden Yeniden yaşamalıyız zamanı Tane tane,çiltim çiltim Salkım olmalıyız Babil’in Asma Bahçelerinde Lâ Lâ Lâ |