Gece Olmadan
Bir gece kararır ya
Hani gökyüzü yasa boğulur Sonra tenimden canım Elimden ellerin çekilir Sürgüne alışmış gözler neylesin baktıkça ufka Sen orada yoksun ki Niye dönsün kalbini yaşama Ağlamayı güzel beceriyor Alıştı ne de olsa Her geleni hoşnut tutmayı Her gidenin arkasından yaş akıtmayı marifet sanıyor Bir gün daha eksiliyor sonra Hani söylemiştim ya, gökyüzü sararıp kararırken Belki ayrılık türküsü düşerse çatlak dudaklarıma Hafif olur Sessizden olur Alıştığımız gibi |