Adama Bak
gülmüyor eğlenmiyor
sevmiyor sevilmiyor aşk sözünden kaçıyor bıraktığın adama bak geceler saklıyor gözleri ağlıyor resminle yatıyor unuttuğun adama bak elinde şişesi tükenmiş neşesi terk etmiş birtanesi sürünen adama bak hayatı anlamsız yarını yarınsız vurmuş bir hayırsız yaralı adama bak üstü kir pas içinde yaşıyor bir biçimde kaldırım taşında oturan " adama bak " yazan - ismail civelek develi köyü pamukkale denizli |