Elvan Elvan Kokan Güller
Bir zaman azar
Bir zaman yazar Bir zaman Yenilgiden sezar Her dönem Gözyaşı dökerek Derinleşip büyüklük verir kendi denizlerine İttifakı karardı renk düşende benizlerine Başka birikişti, kan yutulurken genizlerine Sen büyürken küçüğüm Onlar küçülüyordular... Hırsız hırsız Yalan yalan Ucube söylemleriyle, ucube ucube Firavun firavun diktatörce Katletmeleri olan emir emir yaklaşışıyla Küçücüktün, bir elin ekmeği Bir elin misketi sımsıkı tutuşta… Sen büyüdün bir dünya gerçeği Onlar laneti ansıtan, Sam vurmuş içi yenik kütük gibi esamesiz Sen ne kadar küçükten büyük Onlar hırsla, selimsizlikle o kadar küçük. Sen ne kadar doğru Onlar o kadar yanlışla. Zulümleri, kinleri, bilmezlikleri ne kadar büyük Sen o kadar filiz filiz, yeşil yeşil süyüm süyük Sen ne kadar meydanlarda Onlar o kadar tomalar eteğinde korkuyla tüyük Uykun onlarda kâbus, illetleri habis Zulümlerden zalim çıktı da, adam çıkmadı Şafak toprağa konur da, zillete gelmez Büyük toprağa konur da, içine (yüreğe) sığmaz Büyüksün sen Büyütenle, içine sınılmaz olunan; yen. Yürek, kahır götürmemesiyle kahir Hem bile onlarca, yüzlerce kez; o da Zalimin çürümesi, yaşayışı gören ölümleriyle tâhir 12.03.2014 |