DAMDAKİ PABUÇLARIN YALNIZLIĞI
Kalp alışınca,
"damdaki papuçların"yalnızlığına, unutulmamış saklı bir acının uğultusu sarar "al duvarlarını", kendinden bile sakladığı gerçeğin haykırışı tüner dört bir "odacığına" ince ince, iyi yada kötü, biri anıyordur diye düşünür o an, özgür bırakır gözyaşlarını sessizce, önce, yanından selamsız geçene sunar ilk katresini, gözlerine bakan tatlı bir tebessüme çevirir, yeşil Martı’nın derin özlemini, ardından seslenir damdaki pabuçlar; "" inanma !!"" asla gördüğüne inanma, gözleriyle dokunduğu güzel bir kalbin her can atışında bulur damdaki pabuçların aradığı, ayak seslerini...... Abaydar.ist.08.03.2014 |
Yazan eller dert görmesin
Şiir akışı anlatımı
düşünürlüğü satır geçişler
takıntısız
mükemmellin üzerinde
bir paylaşım olmuş
benden tam puan kutlarım