Elde avuçta ne varsa yitirdik
Gönlüm sana kırıldı bir kere
Bir şans daha vermeden , saygımızı kaybettiik biz ...
Şimdi dünyaları serseler önümüze
Daha değil ’’ Saygımızı kaybettik biz ’’

Hani söz vermiştik
Son sözlerimiz ağır gelmeyecekti , gücenmeyecektik birbirimize
Hani söz vermiştik !
Kapıyı çarpan kimse olmayacaktı
Yalan söylemek … bize yakışmayacaktı

Ama artık yakıştı ( ! )
Sevgi , saygı hepsi birbirine karıştı
Elini kaldırmayan kimse kalmadı
Yüzümüz kızardı fakat ...
Aklanmadı .

Hatırlıyorum da ilk günlerimizi
Utanıyorum yaşananlardan , söylenenlerden , duyulanlardan
Sanki herkes bizi konuşuyor
Sokağa ne zaman çıksak , acınası bir çift göz
İllâki bize bakıyor !

Olmuyor ...
Çabalarımız boşa , zamanımız öylesine gidiyor
Olmuyor ...
Gözlerimiz gülmüyor
Tatlı bir sözü ... hiçbir kulak işitmiyor
Olmuyor ...
Zorla sevmek , sevgiden sayılmıyor .

Yoruluyoruz...
Aşk zaten kalmamış, biz neyin peşinden gidiyoruz!
Deniyoruz ...
Saygı’nın bittiği yer de tükeniyoruz ...

Tükenince , hatırlıyoruz
’’ Saygımızı kaybettik biz ’’
Daha neyi tartışıyoruz ...

BÜYÜKDAĞ Mehmet