DEPREM ANI…

Gecenin yarısı bir vuuuu sesi geldi.
Sanki gelen fırtına, kuvvetli bir yeldi.
Gecenin derin karanlığını bu ses deldi.
Gecenin yarısı bizlere dokunan neydi?

Birden köpek ulumaları gelmeye başladı.
Zannetmeyin bu hayvanları birileri taşladı.
Vuuu sesini duyunca sesleri yavaşladı.
Gecenin yarısı insanlar korkuyla uyandı.

Seni yatağında iten sallayan biri mi var?
Bir gürültü, sanki harekete başladı duvar.
Bu korkuyu, bu felaketi Yüce Allah savar.
Gecenin yarısı insanlar derin uykudalar.

Sokak lambaları söndü, şehir karanlıkta,
Bir gürültü çıkmaya başladı her katta.
Telefonlar kapalı kimse yok mu hatta?
Gecenin yarısı insanlar derin uykuda.

Bir bağırtı, çığlık, imdat… deprem sesi.
Panik, korku, heyecan sarar herkesi.
Uyuyanlar kaçtı dışarıda almak için nefesi.
Gecenin yarısı her yeri kaplar çığlık sesi.

İnsanlar kaçarak inerler sokak ortasına.
Herkes koşmaya başlar bakmadan arkasına.
Bina sağlam yapılmışsa selam ustasına.
Gecenin yarısı depremde kalk uyansana.

Deprem öldürmez çürük yapı öldürür.
İnsanlar durmaz bina yapmayı sürdürür.
Sağlam yapılmazsa nice ocakları söndürür.
Deprem anı insanların korku günüdür.

Deprem haberlerini izlesek de üzülerek.
Deprem ülkesiyiz depremle yaşamak gerek,
En küçük sarsıntıda ağzına gelmiyor mu yürek?
Bu korkuyu yenelim deprem bilinci vererek.

Yer şiddetli sarsıntılarla sarsıldığı zaman,
Belki diyemeyeceksin beni kurtarın aman.
Görürsün dağılır dağlar her yer toz duman.
Bu korkuyu duyunca mümkün mü uyuman?

Yüzler kararır, kalpler korkudan küt küt atar.
Gecenin bu yarısı korkmadan kimler yatar?
Gelen artçı sarsıntılar korkuya korku katar.
Yarab! Gecenin yarısı bu insanları kurtar..
14.02.2014
Hasan Kaya
Eğitimci-Şair-Yazar