AH İSTANBUL SEN BENDEN UZAK
Ah İstanbul
Sen benden uzak Ben senden uzak Ama bil ki Gönlümün bir köşesi Sana tutsak Düşünüyorum da Hisarlarını Burçlarını Kılıç şakırtılarını Allah Allah sedalarını Geçmişte yaşanmışlarını Sanki bir masal gibi Ama surlar unutturmuyor Unutturamazda Öyle gizemlisin ki Sana savdalanmamak İmkansız Bak İstanbul Burada yağmur yağıyor Öyle güzel ki Yollarda dereler oluştu Kağıttan gemiler yapıp Çıksam mı yola Ne dersin İstanbul Var mı yağmur sende de Denize dökülüyor mu Ne güzel olur Yağmur suyunun Denizle buluşması Bitmiştir özlem Kavuşur iki sevgili Toprak ta hasret Yağmura Ah İstanbul Olsam orada Çıksam Çamlıca ya Baksam aşağılara Ya kaldı mı ormanların Nasıl kıydılar Onlara Yağmur toplayan çamlara Her yer yol oldu Sarıldı boynuna Gerdanlık gibi Köprüler Yenileri yapılıyor Gördüm kesilmiş ağaçlar İstanbul ah istanbul Sen bana uzak Ben sana uzak Yinede gönlümün Bir köşesi sana tutsak Ayşe Karan |
İstsnbul
Seni çok seviyorum