EY İNSANLIK DUYSANA HOCALIMI
Yarınlar hayallere gebe iken
Dünün sancı Hocalım,Hocalım Ölenler suçumuz ne idi, derken Sen anlat insanılığa Hocalım Hocalım Gözleri, sözleri vardı; İnsandılar Oysa insan muamelesi görmediler Kıza, kızana, çocuğa; Sormadılar Sorduysalar, ‘sen söyle’ Hocalım, Hocalım İnsanlık, soykırımları kınamazsa kimsesizlere ağıtlar yakmazsa yarınlara umut, özgürlük ekmezse nesiler sencileyin;Yetim Kalmazmı Hocalım? Şubat ayının soğuk dünleri Yarınların yirmi altı şubat günleri Barış çabası göstermeyen dinleri Tansına şikayet edeyim ,Hocalım,Hocalım Yarsuadım bugün bana ,yarın,yarın sana Edenin ettiği yanınamı kalır? Ey Musa, ey İsa ;Ey insanlık, duysana Duyki;yeni hocalılar yaşanmasın , Hocalım |