Bir Hüzün Yağmuruydu AyrılığımızBir hüzün yağmuruydu ayrılığımız Kara bulutlar altında ıslandık durduk Belki de boşu boşuna üzüldük Aramıza engeller koyduk Kimselerin gücü yetmedi bizi ayırmaya Biz ne yaptık Karanlıklara yolladık sevdamızı Kendi kendimizi incittik Kendi kendimizi yaraladık Acımasızca Kendi kendimizi vurduk Biliyorum bunlar da geçecek Elbet çektiklerimiz bitecek O soğuk ayaz dolu O koyu karanlık gecelerde Alev alev İçin için yandığımız Düşüncelere dalıp Hıçkırıklar içinde Ayrı yastıklarda yatıp Aynı yalnızlığa uyandığımız sabahlar Tüm zorluklara inat Bir gün mutlaka bitecek Göreceksin Üstümüzdeki sis bulutları dağılacak Hiç beklenmedik Hiç olmadık bir zamanda Aşkımıza güneş doğacak Bir bebek yüzü gibi aydınlanacak günlerimiz Yeniden tomurcuk olacak yüreğimizdeki sevgi Sil baştan başlayacağız hayata Yine yeniden Yeniden çoğalacağız yüreklerimizde Yeniden birbirimizde yalnızca biz olacağız Bunun için Seni kaybetmeyi bir daha göze alamam Sana gelen Halimden anlamayan O çıkmaz sokaklardaki yalnızlığımı Haybeden içime atamam Şimdi zaman o zaman İlk adım benden Papatya Gözlüm Korkusuzca Kaygısızca Sana geliyorum Bitsin artık çektiğimiz bunca çile Bu kahırlar Bu yalnızlıklarda yok olmak bitsin Sıra sende Son adımı da sen at Bekletme Apansız çıkıp gel Topla kendini Hadi o huzur dolu bakışlarınla O çocuksu gülümsemenle gel Gel ki Bitsin bu sessiz çığlıklarımız Gel ki Ne yaşadıysak kötüden yana unutalım Bir paçavra gibi çöpe atalım Kalbini sıcak tut Yine Yeni baştan yüreklerimizde çoğalacağız Yeniden birbirimize aşık olacağız Fazla gecikme ne olur Apansız çıkıp gel Göreceksin Yeniden bir tende iki can olacağız Necdet GÖKNİL |