ELVEDA...Kan ağlasada içim, son kahkahaydı Sevdiğim belki son bakışmaydı Hasrete,özleme ilk kez alışmaydı Son görüş,belki son vedaydı Ellerin tutulup,gözlerin kaçtığı an Son öpücük alnıma konulduğu an Yüreğimin yerinden söküldüğü an Sana orda son kez sarıldığım an Bir daha belki gelmeyeceğim Sen beni görsende ,görmeyeceğim İsmin ne unutup,artık bilmeyeceğim Kalbini kalbimden sökeceğim.,, Son ayrılık,zamansız veda zormuş Bir ateş,bir alev yanan bir kormuş Mekan durmuş,vakit durmuş, kalp durmuş ’’ELVEDA’’lar hep zamansız olurmuş.. FERİHAN ORHAN..24.02.2014..00:10 |