zaman yalnızlığı bırakmış
adını bilmediğim mahallelerden
adını bilmediğim sokaklardan geçiyorum mavi gökyüzünde yıldızlar hiç bilmediğim bir evdeyim adını bilmediğim insanlar gülüyorlar ağllamaklı yüzleriyle zaman yalnızlığı bırakmış yüreğime düşüyorum sensizliğe korkularım var açılan kapılardan değil kapanan kapılardan dışarısı soğuk sensizlik acı çığlıklarım var boğazımda düğüm düğüm sen mevsimler ötesindesin zaman yalnızlığı bırakmış yağmurlar sevda yağıyor sen yoksun hiç bir damlada bir kapı içeriden sesin geliyor bir varsın bir yoksun zaman ne seni bırakmış ne sensizliği zaman yalnız ölümü bırakmış |