Gönlü aydın bir kişiye kul olmak, padişahların başına taç olmaktan iyidir. (Mevlana)
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Küçük Adam
Muhammed Musab
5,0 / 5 kişi ·4 beğenme · 1 yorum · 1553 okunma
 Küçük Adam
Küçük Adam
Büyük laf etti, üzüldü sonra küçük adam Ağladı... Ağladı... Gözyaşında boğuldu, Güçsüzlüğünü anladı, Âcizliğini bildi, gözyaşını sildi... Sonra biraz yürüdü, biraz da koştu. Hoştu, biraz da karmaşık duygular, Kafasında duruyor, çok bilinmeyenli sorular... Tek bildiğiydi bilmediği.. Neyi arıyordu da bulamıyordu ? Neden mâviydi deniz ve gök, Neydi başını döndüren dünyânın ? Sımsıkı tutarken dünyâyı nebâtta kök, Kim bilir ne zaman tutacak freni zamanın... Geceler öksüzdü, gündüzler yetim.. Benim miydi taşıdığım kanım, kemiğim, etim.. Ne sanmıştı insan kendini, neydi ? Oysa Yaradân, onun da sâhibiydi... Sonra anladı, ağladı küçük adam. Âcizliğini bildi, Ve yürüdü... |İbn Mâtem’in kaleminden.. |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Küçük Adam şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Muhammed Musab 
Cevap Yaz Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 19.2.2014 20:11:00
Puan
: 25.0 / 5 kişi
Okunma Sayısı
: 1553
Yorum
: 1 yorum
Beğeni
: 4 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Benim miydi taşıdığım kanım, kemiğim, etim..
Ne sanmıştı insan kendini, neydi ?
Oysa Yaradân, onun da sâhibiydi...
Sonra anladı, ağladı küçük adam.
Âcizliğini bildi,
Ve yürüdü...
güzeldi gönül sesiniz
saygılarımlasınız