KAR YAĞARDI HAKKÂRİ'YE
KAR YAĞARDI
Hakkâri’ye kar yağardı ve korkardım karanlıktan; Zifiri karanlıklarda ağlardım sensiz, Sen görmezdin; ama ben üşürdüm, Kâh Şemdinli gibi terk edilmiş, Kâh Çukurca olurdum kimsesiz, Kâh Yüksekova ıssız ve sessiz, Hakkâri gibi derbeder ve çaresiz. Sen bilmezdin… Hakkâri’ye kar yağardı ve korkardım karanlıktan; Bahar geç gelirdi memleketime. Gelsen; dağlar nergis kokardı, Gelsen; lâlezarlar coşardı, Zap vuslat için akardı. Ve bahar geç gelirdi memleketime; Sen gelmezdin… Hakkâri’ye kar yağardı ve korkardım karanlıktan; Terk edilmiş bir harabeydim, Sen bilmezdin; ama ben ölürdüm. Ağlardım sensiz zifiri karanlıklarda, Hakkâri’ye kar yağardı… ÂDEM KALAÇ MAHSİMA Kitabından alınmıştır. |