Nefret tohumlarının serpildiği topraktan
Sevgi denen, mutena zümrüt başaklar çıksın
Sarsın bütün âlemi, rahmet diye her zaman
İnsanlar birbirine müşfik, sımsıcak baksın

Kabuslar da kalmasın, çok derin uykularda
Silinsin gönüllerden kin gibi duygular da,
Kemlik bertaraf olsun, artık coşkun sularda
Kabarmış sevgiler de, aşk mecrâsına aksın

Öfke dolu yangınlar , sönsün sonsuza kadar
Bahar yeline dönsün, boranlar, fırtınalar,
Korkmadan doğsun güneş, ufukta kardeşlik var
Her gün huşû içinde hep şafak olsun söksün

Atılsın ellerdeki ölüm kusan tüfekler,
Tutulsun o ellerde, barış renkli çiçekler,
Sevgi dolu gönüller sadece bunu bekler,
Herkes eteğindeki hınç taşlarını döksün

Sevgi yakamozları gözleri kamaştırsın,
Galeyana gelsin aşk, insanları coştursun
Umutlar heyecânın ardı sıra koştursun
Yorulmayan kalplere bir sevda gibi çöksün


Kederler, umutlarla, sarılsın da durulsun
Yitik sevgi düşleri, gönüllere kurulsun,
Talihin nişangâhı on ikiden vurulsun
Sevinçler, hüzünleri gölgelerde bıraksın