İşte o vakit gözler kararırEy can… Yürek diliyle Konuşan bir can, İnsan bazen kapılır, Önüne asla Geçemediği rüzgârın Soluklarında aciz kalır. İşte o vakit Gözler kararır, Heves ve tutku Umut sanılır Cezbine kapıldığı esin Onun serabında Ne hikmetse, Çok farklıdır, Hakikat şiarıyla değil, Heva arzuları saklıdır. Solan bir gül, Ne kadar solarsa solsun Naifliği ve ülfeti İçinde baki kalır. Hissiyat akıl ve izanla, İrade ve vicdanla Sınırlandırılmalıdır, Yoksa nefsi hevesler Basireti sessizce kapatır... Mustafa Cilasun |
güzellikler yerindeyse güzel kalır ötesi muamma
ruhunun sesini aktaran kaleme teşekkürler...
var olun mirim...