Mavi Ölüm DiyeHatırlıyor musun hani mavide buluşmuştuk Sabahın ilk ışığına kadar mavilerde kalmıştık Sen başlatmıştın ilk fırça darbesini maviye bulayarak Yazmıştın sağına soluna Mavi Ölüm diye Ölmeyecek yaşayacaksın demiştin Sen olmasan da ben hep seninleyim derdin Korkardın bırakıp giderim diye ağlardın Yazardın tabandan aşağı Mavi Ölüm diye Yok yok ! derdin bensiz sen yok der dururdun Sokulurdun üşüdükçe göğsüme sarılırdın Sımsıkı sarardın kaçacakmışım gibi kollarınla Her hece çığlık çığlığa kalırdın Mavi Ölüm diye Şimdi hikayem bitti mutlu son bir düşündük Mutluluk için hiç çaba sarf/etmedik kader dedik Senden tek bir haber yok ses yok bırakan sen oldun Hiç düşündün mü Mavi Ölüm’ü sensizken çektiklerini Her şey baştan kesilmişti sen bilmekteydin sonumuzu Bırakıp gidecek olan sendin bende bırakırım diye korktun Ondandır sokulman ondandır korkman ve bana deliler gibi sarılman Hata ne oldu sözler ne oldu şimdi Mavi Ölüm’e ne oldu |