Yalnız Gemi
Tutun
Palamar bıraktı yelkenleri Tutun Unutmuş direği Mavi suyun beyazlıklarında kaldı yüzün Çingen pembe göklerin yaklaştığı akşam Gözyaşlarım karanlığa bir gemi gibi gitti Gümüş ışıltılı sularda bitti Hiç başlamadan Yağmuru camlarda görmeden sabah Şimdi kamarası yalnız geminin Belki akşam biter sessizlik Belki Tutun Başlar Işıkları gizlemeye çalışan dalgalardan Yeşil gözleri içten gülmeye Şehir aydınlanacak o zaman Yanından geçtiğim adalar şenlenecek |