Okulsuz bıraktılar,
Böl parçala yönettiler,
Hayvanlarla büyüttüler,
Böl parçala korkut yönet,
Ağa şehla uyut denet.

Gel güt yürü git hayvanla,
Gezin dolaş kal hayvanla
Hayvan kal hayvansın hala,

Birkaç kuruş krediyle,
Boyun büktüm bile, bile
Çok çektirdin gelmez dile,
Hayvanla kal yat havanla.

Ne dediysen harfen yaptım,
Ağa eteğini öptüm,
Sanma ki bir santim saptım
Uyandım hileni kaptım
Ah! Ankara seni, seni.
Artık uyutamaz beni.

Lo hasso türki mi söyliysen?
Lo huso uyumuşam uyutmuşlar.
Alevere, dalevere
Gene ben gene sen gene biz
Ne ki lo nereye?
Kürt Mehmetler nöbete,
Yılmazlar Ahmetler sürgüne,
Niye ki lo ne olmuş ki de hele,

Aydınlar yazarlar Musa Anterler
Daha kimler, neler, neler
Faili meçhuller, inkar, inkarcılar
Karanlıkta tık, yerlere yık.

Köyleri, evleri, yakılan yıkılan dağa,
Açıkta kalan savunmasız yaşlıyla çağa,
Ve bir de satılan Kürt, ibine ağa,
Hal böyle vaziyet böyle eziyet böyle.

Dahası var lo,
Denizler çayanlar inanlar ipe
Yani görünmeyen kahpe
Ya yalakacı, boyacı, kalaycı,
Yani kenelerin besleyici ilacı,

Vay düzen derdine yandığım,
Vay sömürüp ezen sözüne kandığım.
Kıvır, kırıt, çevir, sırıt
Kendini arındır arıt.
Beni işkencede zindanlarda çürüt.

’’Kimi der tavşan kaç, kimi der tazı tut’’
Ulan baş ulan kıç
Ulan başımda asalak taç
Nedir bu elinde çektiğim.
Ha vallah doğru diyesen lo…

13 Ocak 2014

Ali Uzun